İç savaş

Bazen varya annemden nefret ediyorumHatta şu sıralar çoğu zaman nefret ediyorum.Ne yazıkki annem diğer anneler gibi değil.Aslında diğer anneler gibi ama diğer insanlar gibi değil demek daha doğru olur heralde.Hiç birşeyden zevk almaz.Sinemaya gidersin sinemaya gitmeyi bile bir iş olarak görür.Daha evden çıkmadan hadi bir an önce çıkalımda gidip gelelim daha bir sürü işim var der ve ben daha gitmeden asla o filmden zevk alamayacağımı bilirim.Onun tüm hayatı ev işidir.He ev işi yaparken mutlumu?değil üç lafının ikisi 'allah kahretsin' allahbelasnversin' 'bıktım artık'bu vebunn gibi lanet bela okuyan cümleler.Abartmıyorum nefes alıyo arkasında 'off allah kahretsin be'diyor.Yeminle artık işten eve gelmek istemez durumdayım.Hele o hafta sonları yokmu resmen kalbim sıkışıyor.Yine oflayıppuflamasını çekip beddualrını dinleyecem diye.Eve geliyorum daha kapıyı açar açmaz hızlı hızlı nefes alıp veren suratı sirke satan bir insan.Şimdi yaşım 22 çekebilmem daha kolay amaa ah o çocukluğumda neler yaşadığımı gel birde bana sor.Hiç unutmadığım bir kaç olay var mıh gibi aklımda hala.İlk okuldaydım abimle aynı odadayatıyordum.Sabah bir gürültüyle uyandık ikimizde ama ne uyanma ikimizde resmen yataktan sışçradık.Salona bir koştuk annem sen babamla her ne sebeptense kavga et orta sehpasını cama fırlat cam kırılsın.He bir gece önceside yine kavgalılar ben sokaktan gelmişim arkadaşlarımla oynamışım falan..anamm eve bir geldim her yer karanlık salonda masanın üstünde ne var ne yoksa çerezler biblolar faln hepsi yerde sinirlenip fırlatmışlar.Sehpanın ayağıda kırılmıştı.O gecenin sabahında annemi salonda yerde uzanmış sinir krizi geçirirken bulduk sehpa cama geçmiş camkırık falan..Ben daha ilkokuldayım abim ortaokulda ne yapacağımı bilmiyoruz babam işte.Kolonya falan getirdi abim ben kokrtum hemen kapıya çıktım.Zaten çıkmamla bir baktım binadaki komşuların hepsi kapıd sesi duymuşlarda gelmişler kapıya.Yan komşumuz hemen koştu.Üst kat komşumuz hemen koştu.Tabi annem hala sinir krizinde ağlıyo zırlıyo arada garip garip sesler falan çıkartıyo ben kimseye bellietmeden oturfuğum yerde ağlıyorum.Sonra hemen banyoya gidip yüzümü ykıyorum falan..Sonra komşular babamı aradılar babam geldi işten sonra nasıl olduysa barıştılar..peki şimdi bana yaşattığınız o psikoloji o bunlaım ne oldu?Siz barışınca geçtimi yani bize yaşattığınız bunalım..tabiki hayır..aslada geçmicek..Bir diğer olay okuldan geldim saat 3 gibi sonra dışarı çıktım arkadaşlarımla yakar top oynicaz.Havada buz gibi kasım ayıydı iyi hatırlıyorum.Neyse oynadık ettik akşam 7-8 gibi eve geldim tam ayakkabımı çıkarttım içeri giricem git ekmek al dedi para verdi elime annem ama öyle bir git ekmek al deyip para verdiki anladım zaten yine kavga ettiklerini.Gözler kıpkırmızı ağlamış belli arada burnunu çekiyor falan..Neyse gittim aldım yolda gelirkene düşünüyorum şimdi içeri girsem abimde evde değil bir ben olacam evde kesin hıncını benden çıkartacak.En iyisi ben yine rkadaşlarımla oynayacam deyip dışarı çıkayım dedim.Gittim ekmeği verdim ben biraz daha dışarda arkadaşlarımla oynayacağım dedim direk bana isabet olur dedi ve dan diye yüzüme kapandı.Kadın bir düşün dimi kasım ayı hava buz gibi dışarda bir allahın kulu kalmamış dıarda arkadaşları olsa bile bu havada ne işinvar demedi.Ben dışarı çıktım ama ne yapacağımı düşünüyorum lan ne yapacağım şimdi ben kimsecikler yok ve havada kararıyor.Neyse ben öyle binanın girişindeki merdivenlerin orada öyle dolanıyorum köz köz iç birşey yapmıyorum ağaç dallarıyla falan oynuyorum.Abim ve bir arkadaşıda beni görmüşler heralde arkadaşı abime demişki kardeşinin ne işi var bu havada dışarıda kimsede yok delimi demiş...abimde bişey dememiş..Saat 9 falan oldu gittim eve abimde evdeydi.Neyse dedim en azından abim evde.Odaya girdim abim dediki sen bu yüzdenmi eve girmedin dedi evet dedim.Hiç bir şey demedi.Bir diğeri biz eskiden bakırköyde oturuyoduk sonraasya tarafına geçtik..ilk geldiğimiz senelerden birindeydi heralde bende 7 bilemedin 8 yaşındayım yan binanın bahçesinde arkadaşlarımla oynadım diye eve geldiğimde mutfak çakmağını aldı odaya geldi beni yere yatırdı bir daha yapacakmısın dedi bende yalvarıyorum anne ne olur yapma diye bişey yapmadı sadece korkuttu ama o yaştaki korkuda bana yetti.Belkide yapardı bilemiyorum abim kalktı hemen tamam anne bir daha yapmayacak dedi de çekti beni altından.Ben nasıl varya saatlerce deli gibi ağladım.Sonra en sonuncusu lisedeydim okul yakındı arkadaşımla birlikte gidiyordum.O sabah gelip beni alıyordu ölye gidiyorduk.Bir gün feci grip olmuşum okuldanmı kaptım nerden bilmiyorum ama kapmışım işt bir yerden.Sabahta evi havalandırmak kapı pencere her yer açık.Ütümü giyinirken öksürdüğümü duymuş..normal bir anne ne yapar ilaç verir ve hastalık döneminde daha fazla şefkat gösterir..benimkide ilaç verdi ama köpeğin önüne kemik aar gibi verdi.aynen cüml şu 'iç şunu bakiyim' dedi ilacı önüme attı gitti.Şefkat kısmına gelince ben arkadaşımın gelmesini kapının önünde vestiyerin üstüne otuarak bekliyorum.Meğer arkdaşımda gelmiş binanın ara koridorundaymış bende fark etmedim hep zile basardı.O günde tartıştığımızı görünce basmamış nasılsa ben çıkarım diyerek.Annem bana nasıl bağırıyor ama anlatamam hastalandım diye..ölye iyiliğimi düşündüğünden falanda değil he resmen allahtan korkmasa geçirecek suratımın ortasna neden hastalandın diye.Bende br yandan öksürüyorum bir yandanda gözlerim doluyo ama ağladığımı belli edemiyorum..belli etsem ben biliyorum birde neden ağlıyorsun diye bağıracak.O an dedimki lan saat kaç oldu bu kız niye gelmedi diyodumki bir baktım kız zaten gelmiş ara koridorda beni bekliyormuş.Kız bana bakıoyr ben kıza nasıl utandım ama alatamam o anda kzın yüzüne bakamıyorum.Ne zaman geldin dedim 5-10 dk oldu dedi ama belliki annemin bana saydırdığı lafların hepsini duydu..ayakkabımı giydim dışarı çıktım o anı hiç unutmambzimki geldi sırıtarak aa kızım ne zaman geldinduymadım bende bizim kıza kızıyordum dikkat etmemiş kendine hastalnmış diye..Öyle bir baktımki o an anneme yemin ediyorum nasıl kendimi tuttum bimiyorum.Neyse ben arkadaşımla çıktım kız hiçbirşey sormuyo yere bakıyor ben ağlayacak gibiyim o şekilde okula doğru yürümeye başladık okula girerken kız dayanamadı heralde bana dediği tek cümle ' ne biçim annen var senin' Bu laf öyle bir koyduki bana neden benimde herkes gibi bir annem yok diye nasıl oturdu içime anlatamam.Herkes annesiyle dönem dönem anlaşamaz nefret eder özellikle ergenlikte ama benimki farklı galiba..lan geçer diyorum geçmiyo bir türlü en ufak bir olayda içimdeki nefret uyanıyoru.Normalmi değilmi bilmyorum ama oluyo işte ne yapayım.Özellikle ortaokul dönemim kabus gibiydi zaten ev huzurlubir ortam değil..haftanın 4 günü kavga gürültü evde üzülsem ğalasam uffff neler yapar bana varya bende okula gittiğimde ağlardım.Yani ilkokul ortaokul lise dönemlerimi hep problemli içine kapanık biri olarak geçirdim.Düşünkü ortaokulda sınıf sınıf arkadaşım olan bir çocu vardı onu gördüm yolda onunla birlikte gittim diye okula resmen beni öldürmekle tehdit etti.Binadaki kadınlar görüşte laf çıkarmışlar daha yaşı kaç başı kaçta erkeklerle okula gidiyor diye.Hoş bunu diyen kadının kızının kırdığı cevizlerin haddi hesabı yok ama hep benim yaptıklarım insanların gözüne battı.Neyse ama artık nasıl başedeceğimim biliyorum çok saçma gelecek ama benim anneme göre hafta içi çalışıyosun zaten dışardasın hafta sonu dışarıda ne işin var..ani iş dışında sürekli evde oturman gerekli ve bir hafta dışarı çıktyısam ikinci hafta zor izin alırım üçüncü hafta bağırır..Bende çoğu zaman cumartesi mesai yapacağım der çıkarım o zaman varya gece gelirim eve sesini çıkaramaz.Ya da cuma günler işten bir sebeten izin alırım hastayım dişçiye gideceğim falan diye sonra hop minibüse atladığım gibi arkadaşlarımdan birinde soluğu alırım.Malesef ben böyle yaşamaya mecburum.Çok komik ama canım kahve ister tam kalkarım yapmaya lan derim hadi yaptı gedin onu yıkamak çin yine mutfağa gideceksin ve yine yüzünü göreceksin.Saçma ama böyle hissediyorum tabi anneme böyle hisettiğimi belli etmiyorum.Birde sinir olduğum olaylardan birisi süli kavga edip küsüyoruz eğer eve misafir falan gelecekse hemen tehditlere başlar onların yanında şunu yaparsan keserim seni onların yanında şunu yaparsın öldürürüm seni onun yanında şunu bunu yaprsan kafana geçirirm bunu..vs...sonrada misafir gelince sanki kızını çok seven çok normal bir insanmış gibi ayy canım kızım havasına girmiyorumu deli oluyorum.Yalanda yere sevgi gösterileri yapış yapış hareklerşeytan diyoki çek git evden yüzünü bir daha görme.Oda huzur bulur sende.Zaten seni sevmediği he davranışından belli bari gitte huzura ersin