rezillik böyle birşey olsa gerek:(

off diye başlamak istiyorum..bu kadar aksiliğin üstüste gelmesi mümkün değil yahu..bugün şirkette mutfağın kapısının önünde bir arkadaşla muhabeet ediyoruz işte çok kilo aldım falan diyorum oda diyoki ben kadıköyde xx spor salonuna gidiyorum çok memnunum sende gel dedi hem senin belden aşağın zayıf üstte nversen yeter dedi..bende dedimki ne sadece üssten kilo vermesi her yerimin maşallahı var dedim popom kocaman oldu dedim...mutfağın yanındaki toplantı odasından bir kahkaha sesi geldi..arkamı bir döndüm şirketten aşık olduğum çocuğun müdürü ve aynı zamanda kankası..nasıl utandım ama anlatamam..adamın görüş açısından çıkana kadar geri gideyim dedim.Geri geri giderken anam bir anda bişeye çarptım bi baktım satış direktörü ne yapıyosun sen diyo ve gülüyo..e hiç bişey yapmıyorum dedim masama oturdum..tabi resmen yer yarıldı yerin dibine geçtim..tam oturdum telefon çaldı toplantı odasından arıyolar.Açtım satış sirektörü toplantı odasına gel dedi.Tamam dedim o adam satış direktörüne anlattı oda benimle alay edecek dedim ve yüzüm kıpkırmızı bir şekilde girdim.Adam neyseki birşey belli etmedi tabi aklından neler geçiyordu bilmiyorum ama en azından bana belli etmedi.Raporlarla ilgili sorular falan sordu tabi ben bu arada bluzümü çekiştiyorum adam popoma bakmasın diye.Satış direktörüde adamın arkasında durmuş bana delimisin der gibi hareketler yapıyor.Sonra adam tamam çıkabilirsin dedi ben tabi çıkarken yine geri geri gidiyorum satış direktörü dediki dikkat et bu sefer kapı var arkanda çarparsan canın acır dedi..Bu sefer odadaki herkes nasıl kahkaha attı ve ben nasıl utandım anlatamam...O anki rezilliği ömrüm boyunca unutmayacağım.Şuanda o anda o odada olanların hiçbirinin yüzüne bakamıyorum benmi abartıyorum bilmiyorum ama çok fena aciz hissediyorum kendimi:(bi şimdi birde eski iş yerimde merdivenlerden düşüp ayak bileiğimi kırdığım zaman kendimi bu kadar rezil hissetmiştim.O günde nasıl böğürüyodum ama canım yanıyo diye herkese saldırdım resmen sinir krizine girmiştim.Genel Müdür,Mali İşler Müdürü üretimdeki işçiler idari personel hepsi ordaydı ve ben hepsinin içinde böğürüyodum.Zaten böyle şeylerden yani insaların içinde rezil olmak en büyük fobim ama hepde benim başıma geliyor.Sakınan göze çöpmü batıyor benmi abartıyorum bilmiyorum ama her adım atarken amann dikkat et diyorum kendi kendime.