taşınma:(

Dün yeni evimize taşındık.Bende nasıl bir heyecan vardı başta anlatamam..sanki ne yani altıüstü başka bir ev..kaldıki aynı çevredeyiz yine sadece 4-5 sokak yukarısı ama niyeyse bi heyecanlıyım anlatamam ama bu heyecan çok uzun sürmedi.Cuma günü taşıdık evi e tabi ben cuma günü işteyim taşınma izni alsam evde olsam bi dünya iş var ve ben hiç birini yapmak istemiyorum.Bende düşündüm zaten cumartesi pazar anam ağlayacak evi yerleştiricem diye bende hemen plan yaptım ve uyguladım.Cuma günü iş yerinden taşınma izni aldım ama evdekilere taşınma izni aldım demedim desem annem hemen hiç biryere gitmiyosun bana yardım edeceksin diyecek e onuda yapmayı hiç istemiyorum neyse ben sabah evden işe diye çıktım hop minibüse atladığım gibi arkadaşıma kahvaltıya gittim zaten onunlada anlaşmıştık birgün önceden gittim kahvaltı yaptık kahve içtik dışarıda çıkacaktık ama hava çok sıcaktı yemedi..e kadında hamile zorlada çıkaramadım bişey olur bayılır falan diye korktum.Neyse biz akşama kadar oturduk muhabbet ettik ama biranda nasıl vicdanım sızladı annem evde temizlik yapıyo hamallarla uğraşıyo ben burda keyif yapıyorum.Nasıl kötü oldum anlatamam ama ağlayacam neredeyse arkadaşımda zaten hafta sonu yapıcan dinlenmek seninde hakkın bugün işte olsaydın yorgun argın gidip yardım edecektin o daha zor olurdu sen dayanamazdın diyerek beni teselli ediyor..Yok benim yine gözler doluyo ikidebir annemi arıyorum ne yaptınız eşyalar taşınımı diye en sonunda manyakmısın on dakikada bir arıyosun dedi.Neyse mesai bitiş saatinde eve gittim..anammm...o evin hali ne öyle girmek istemedim valla..annem hadi hadi gir içeri yemek yede yardıma gel diyo girdim yemek yedim ya bismillah diyerek başladım kendi odamı düzenlemeye bide bu evin bana ayrılan odası 20 metre biyer hiç bir eşyam sığmıyo dahası daha önce gardroba sığan elbiseleri şimdi sığdıramadım..lan diyorum daha önce nasıl sığıyodu bunlar..En sonunda sığdırdım ama gardrobu açmak cesaret ister..kapağı açınca herşey üstüme devriliyor mübarek..aslında oda küçük falan dedim ama çok şirin oldu yerleşinde yatağım,gardrobum,pc,tv,bi ayna,makyaj malzemelerim ve bir pac-man puf başkada bişey yok renk uyumu güzel oldu beğendim..diğer odalar maşallah salon salomanje maşallah tuvalet bile benim odayla aynı ebatlarda neredeyse..neyse evi sevdim apartmanı sevdim çevreyi sevdim ulaşım kolaylığını sevdim en önemlisi insanları sevdim..daha sitenin bahçesinden girdiğim anda binanın kapısında beni gören bir çocuk gelişimi görüp kapıyı açtı yenisiniz galiba dedi evet bugün taşındık dedim..çocukta he o eşyalar sizinmiydi dedi evet dedim..hayırlı olsun dedi kapımı açtı..laptopunuz taşıyabilirm isterseniz dedi teşekkür ederim deyip asansöre bindim..bu güzel bişey eski binada kimse selam vermezdi..bana ister demode deyin ister alaturka ama ben oturduğum yerde samimiyet ararım muhabbet ararım..şöyle binadan içeri girince herkesle selamlaşayım isterim başıma birşey geldiğinde hemen yardım isteyebileceğim insanlar olsun isterim,böyle kısır günlerine altın günlerine davet edilmek isterim..komşuluk ilişkileri olsun isterim.Bu bana kendimi güvede hissettirir.En azından annem babam bi yere gittiğinde bende rahat rahat evde otururum.Korkudan kapıyı bacayı kilitmek zorunda kalmayı sevmiyorum..hapis hayatı gibi geiyor bana..22 yaşındayım daha.Söylediğim laflar sanki 35-40 yaş gibi duruyo ama böyle yerleri seviyorum..mesela geçen ay Saroz'a gitmiştik tatile 4 günlüğüne yemin ederim 2 gün denize,havuza girdim üçüncü gün çevre köyleri keşfe çıktım oradaki insanlarla muhabbet ettim..ne yapayım bende böyle biriyim işte..çevreme bakıyorum benm yaşımda insanlarda bir burun kaf dağında kimseyle konuşmazlar,kimseye selam vermezler,kimsenin selamını almazlar sanki dünyada bir onlar vardır.Birde fesat fesat suratına bakarlar lan gerizekalı bir merhaba desen bir günaydın desen ağzınamı yapışırda öküzün trene baktığı gibi bakıyorsu suratıma.Tamam kabl ediyorum bende çok normal değilim zamanında bu sadıklarımı bende yapmışımdır ama lise yıllarında..Lise bitti o afra tafralarda bitti..