12 Ağustos 2010 Perşembe

Tarif Edemediğim Duygu

Şuanda hissetiğim duyguları anlatmaya kelime bulamıyorum kanım çekliyor,beynim uyuşuyor,ayağa kalktıkça başım dönüyor,bayılacak gibi oluyorum.Tüm bunların sebebi ne yazıkki bir adam.2003 yada 2004 yılında ben lisedeyken gittiğim bir düğünde görür görmez tutuldum.Kendi kendime acaba kız tarafından birnin akrabasımıdır diye düşünüyordum bi baktım babam biriyle kunşuyor beni işaret ediyor gittim yanlarına tanıştırdı dedesinin halasının bişeysinin bişeysiymiş dedi.Aradan bir iki saat geçtintan sonra o tutulduğum adamın kim olduğunu sordum biraz önce tanıştırdığı adamın kardeşi olduğunu söyledi.Ben kısa bir süre nefes alamadım.Nasıl yani ben şimdi bir akrabayamı tutuldum diye.Her ne kadar babamın dedesinin halasının bişeysinin şeysi olsada nihayetinde akraba yani olamaz dedim.Sonra aman boşver nasılsa 3 gün sonra geçer dedim öylede oldu zaten.Taki bundan 9-10 ay kadar önce şeytan dürtmesi sonucu aklıma düşmesiyle tekrar başladım adamı düşünmeye  o an nasıl gülümsemişti sana falan diye derken bir baktım kendimi pc başında adam hakkında birşeyler araken buldum.Abilerinin buldum facebooktan ekledim ablasını buldum ekledim ama o yok.Abilerinin ve ablasının profilinde onu eklediği reismleride hemen kendi pcme indirdim tabi ama onu bulamadım.Heralde facebook kullanmıyor dedim.Bir kaç ay sonra soyadı onunla aynı olan birinin duvarında paylaştığı videoda onun yorumunu gördüm ve kalbim durdu sanki o an yüzümde sebepsiz aptal bir gülümseme oluştu.Profili açılana kadar nefes alamadım sanki.Fotoğraflarına baktım ama ekleyemedim.Çünkü eğer eklersem beni akraba kızı yani bir diğer tabiriyle kardeş olarak görecek diye.Zaten öyle ama buna kendimi inandırmak istemiyodum.Bir süre onu takip ettim deli gibi.Öyleki kendi sayfama bakmadan onun sayfasına bakıyodum ne yapmış diye tabi her seferindede korkarak açıyorum profilini.Ya biriyle ilişkisi var yazdıysa diye..ama neyseki böyle bir şey başıma gelmedi.Dayanamayıp liseden beri en yakın arkadaşım olan ve o düğünüde anlattığım arkadaşıma anlattım durumu.Önce saçamlama kaç yıl önce birkere gördüğün adama aşıkmı olunurmuş dedi hem adamla uzaktanda olsa akrabalık derecen varmış hemde senden kaç yaş büyük..tutar tarafı yok unut bence dedi.Hem zaten platonik bişey olduğu için bu kadar takıyosun kafana dedi gerçek bişey yaşasan beki sende istemezsen nasıl biri olsuğunu bilmiyosun falan dedi..Belki bu dediklerinde haklıydı ona haklısın dedim konuyu kapattım ama dayanılır gibi bir şey değil bu.Sürekli beynimin içinde beni kemiren  bir soru vardı aşıkmı oluyorum diye ve en sonunda dayanamayıp facebookta sahta profil açtım ve onu sevdiğimi ama kim olduğumu söylemeyeceğimi sadece bilmesini istediğimi söyledim.Başta pek iplemedi facebook listesindeki kızlardan birinin zarf attığını düşündü alay eder gibi cevaplar verdi.Sonra ben abilerinnden ablasından ablasının yeni doğmuş torunundan yeğenlerinden falan bahsedince iplemeyen adam bir anda iplemeye başlası kimsin sen diye.Tabi söylemedim kim olduğumu ama onu ilk nerde gördüğümü nasıl tutulduğumu falan anlattım.Bir beklenti içinde olmadığımı sadece içimde daha fazla tutmak istemediğim için böyle bir yola başvurduğumu söyledim ama kim olduğumu asla söylemedim cevap aynen şu 'ne dıyım bılmıyorum ben en azından bana guvenmenı ınanmanı ısterdım uzun uzadı yazmıssın .tanımıs olsam kendını su ana kadar acık yureklı sekılde anlatan sen belkı daha guzel olurdu yıne dıorum ıcın rahat olsun . ' eğer şirkette omlasaydım boğazımı patlatana kadar böğüre böğüre ağlardım.Hemen tuvalete koştum ağlamaya başladım sessiz sessiz.Aklımdanda bir ton düşünce geçiyor ama hiç birine odaklanamıyorum.Neden bunu yaptım?neden söyledim ya benim kim olduğumu öğrenirse.Aslında bir yanım istiyo öğrenmesini bir yandanda korkuyorum utanıyorum böyle bir şey başıma geldiği için.Kendimi suçlu hissediyorum.Neden ona bu kadar bağlandığımı anlamaya çalışıyorum aramızda hiç bir paylaşım yokken neden bu kadar tutulduğumu anlamaya çalışıyorum ama bunların hiç birinin bir cevabı yok bulamıyorum.Elimi yüzümü yıkadım çıktım.Şuan bunları yazarken bile gözlerim doluyo sanki kocamdan ayrıldım.Halbuki aramızda hiç birşey olmadı.Belki olsaydı onu tanısaydım çoktan vazgeçerdim.Bu kadarına cesaret edip yaptım anlattım duygularımı ama asla o duyguların bana ait olduğunu bilmeyecek.Olaki bir gün aynı ortamda olsak bile bunları ona söyleyenin ben olduğumu asla bilmeyecek o beni kardeşi gibi görecek ve dahada kötüsü fark ettimde o adamı gördüğüm günden beri yani liseden beri kimi tanıdıysam onun bakışını onun gülüşünü aramışm farkında olmadan.Çünkü birlikte olduğum insanlarda hep ona benziyor.Bilinçsizce böyle tercih etmişim ve şimdi ağlamaktan içim çıkmış durumdayım.Onun belki ilişkisi var,belki sevdiği birisi var,belki evlenmeyi planladığı birisi var.Ben neyim onun hayatında?Yerim ne?Sadece facebookta mesaj atan biriyim.O beni benim onu gördüğüm gibi görmeyecek hatta egolarını tatmin edecek kızın biri mesaj attı bana aşıkmış falan diye arkadaşları arasında prestij sağlayacak.Bende böylece dediğimle kalacağım.Kalbimdeki duyguların ne olduğunu tarif edemiyorum aşıkmıyım?tutkumu?sevgimi?beğenimi?hayranlıkmı? bilemiyorum ama sebepsiz yere git gide bağlanıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder