depresyon böyle bişey olsa gerek..

uzun ama çok uzun süredir yalnızlık sancısı çekiyorum..Bir yıldır hatta daha fazla süredir yapayalnızım..Bazen çevremdeki insanların hayatlarına imreniyorum kıskanmıyorum ama sadece imreniyorum.Herkesin hayatında ya güzel bir ilişkisi var yada güzel bir evliliği var.Ben ne yaptımda güzel bir ilişkiyi yada güzel bir evliliği haketmiyorum bilmiyorum ama yukardaki bana bir sebepten çok kızmış olmalı ki beni böyle cezalandırıyor ya da birileri bana çok fena beddua etmiş ya da dahada kötüsü lanetlimiyim:(Şöyle bir etrafıma bakıyorum en ucuz kadınların bile düzgün bir ilişkisi var..Kimseyi aşağılamak değil derdim sadece kıyaslamadan yapamıyorum.Benim onlardan eksiğim ne?benden dahamı güzel?dahamı akıllı?dahamı çekici?bulamıyorum bir türlü.Tamam bende ahımşahım güzel bir hatun sayılmam ama bu kadarınıda haketmiyorum.Bir dönem bay C vardı hayatımda inkar etmeyeyim çok seviyodu beni bana değer veriyodu ama sırf benden yaşı baya büyük olduğu için yapmadığım eziyet kalmadı adama.Adam diyorum çünki 36 yaşındaydı.Aşağıladım,ezdim ama bundan 1 yıl önce ben 21 yaşındaydım yahu 36 yaşında biri bana çok fazlaydı.Şimdi ona bile muhtacım o ayrı.Ama o beni çok sevdi değer verdi hatta beni bu kadar önemseyen değer veren tek insandı diyebilirim .Öncesindekilerin derdi hep gezelim,tozalım,eğlenelim,dalgamıza bakalım şeklindeydi aradığım aşk bu değildi.Benim aradığım tamda bay C deki gibiydi ama bay C bana uygun değildi.Ona neler yaşattıysam ahını aldım galiba.Allahta beni böyle yalnızlıkta cezalandırdıyor diye düşünüyorum.Ne zaman biticek bu ceza bilmiyorum ama daha fazla dayanamayacağım kesin.Bunalımdamısın dersen galiba ciddi bir depresyon geçiriyorum.Yalnızlığımı kimseye belli bile edemiyorum bana acıyormuş,üzülüyormuş gibi yapmasınlar diye çünki bu daha fazla canımı acıtıyor.Aslında insanlar derdimi anlatınca üzülmüyor ya da derdime derman olmaya çalışmıyorlar.Çözüm bulmaya çalışır gibi görünüp içteniçe oh olsun sana diyorlar.Bunu çok rahat hissedebiliyorum.Hatta sırf canımı acıtmak için sürekli bana hatırlatıcaklarınıda biliyorum.Beni mutlu eden şeylerde var çok güzel bir ailem var tek tesellim belkide bu.Bir dönem hem güzel bir ailem hemde güzel bir işim var diyordum ama yavaş yavaş burdaki kız kuruları ve kaşarlar yüzünden işimdende nefret etmeye başlıyorum galiba:(

ama inanıyorum bir gün yukardaki duyucak sesimi ve bende mutlu olucam:)

bi el atında şu üzerimde gezen karabulutlar dağılsın yahu

Depresyonum geçene kadar günde 2-3 belkide 4 kere yazıcam..içimi başka nasıl dökeyim dimi ama