Hiç aklımda yokken aklıma garip garip şeyler geliyor şu sırlara ve ben bunlar yüzünden nedense kendimi suçlu hissediyorum.Biz şuan oturduğumuz mahalleye ilk tanşındığımızda yani bundan 16-17 sene önce kimsecikler yoktu mahallede.İn cin top oynardı..3-5 tane aile ya vardı yoktu.Zaten sitelerin yapımıda yeni bitmişti o sıra..İlk taşınanlardandık..Sonrasında oturduğumuz apartman dolmaya başladı.Bizim 3-4 kat altımıza köyden yeni gelmiş bir aile gelmişti.5 çocuklu ataerkil bir aile yapısı olan insanları.5 çocuktan 4. olan Ahmetle arkadaş olduk sokakta oyunlar falan oynuyoruz.Sonra binanın karşı tarafına bir tane bakkal açıldı.Küçücük bir bakkal.O zamanlar gazeteler karton bebekler falan veriyordu bizde çocuk aklıyla deli gibi onlardan topluyorduk hava atıyorduk birbirimize.Bakkalın sahibi Ali diye bir adamdı ve biz neredeyse her gün Ahmetle o adamın yanına giderdik bizi burada çalıştır derdik..Sanki orada çalışınca ne olacaksa.O zamanlar çok büyük birşeymiş gibi geliyordu.Bir gün Ali abi dediki hadi gelin çalışın.Biz gittik sözde çalışıyoruz..Cipsler iyerleştiriyoruz..çikolataları diziyoruz falan...Sonrasında diğer yaşıtlarımız çocuklar alay etmeye başladılar Ahmetle Pimki sevgili diye..Ben daha sevgili nedir onu bile bilmiyorum ama çocuklar her bunu söylediğinde oturup ağlıyordum.Sırf bu yüzden bakkala bile 6 gün gittim 7. gün gitmedim.Sanki bakkala gitmeyince ne olacaksa Ahmetle aynı binadayız sonuçta.Aradan bir kaç hafta geçti Ali abinin bakkalının önünde Ahmetle karşılaştıkHadi gidip oyun oynayalım dedi.Tamam dedim..Bizim binanın arka tarafında inşaat yapılıyordu oradan bir sürü eşyalar çıkardı onlarla bodrumda kendimize sözde ev yaptık.Evcilik oynuyoruz.Ahmet benim çişim geldi deyip pantolunu indirdi çişini yapmaya başladı ben neye uğradığımı şaşırdım.Malum hayatımda ilk kez bir erkeğin cinsel organını görüyorum daha 5 yaşındayım.Bir süre hiç kımıldamadan öylece bakakaldım.Sonra o bana neden öyle bakıyorsun dedi.Cevap vermedim.Bana dediki televizyonda görmüştüm kadın adamın pipisini emiyordu dedi..Bende olurmu öyle şey falan dedim.Kadın yapıyordu bizde deneyelim dedi.Hem evcilik oynamıyormuyuz onlarda evliydi dedi.Tamam dedim ve başladım emmeye önce çok midem bulandı sonra alıştım.Bodrumun kapısı bir açıldı Ahmetin kardeşi geldi yakaladım sizi dedi.Ben nasıl ağlamaya başladım kimseye söyleme diye.Banada yaparsan söylemem yoksa söylerim dedi.Ağlaya ağlaya kardeşinede aynı şeyi yaptım.Sonra çok utandım yaptığımdan.Uzun bir süre ne Ahmetle ne kardeşiyle görüşmedim.Sonra okula başladık ablalarıyla (Bayan S diyeyim)yaşıt sayılırdık.Benden 1 yaş büyüktü .Okula giderken beraber gidip geldik hep.İlkokul,Ortaokul hep en iyi arkadaşım oldu ama o olay her aklıma geldiğinde arkadaşımın yüzüne bakarken utandım hep.Liseye başladım.Tabi ben başladığımda Bayan S ikinci sınıfa geçmişti.Yine aynı okuldayız yine birlikteyiz diye nasıl mutluyuz ama anlatamam.Millet okuldan kaçıp gezmeye giderdi.Biz okuldan kaçıp eve gidip patates kızartması yapar yerdik.Nedense patates kızartması yediğimiz tek şeydi.Sabah,öğlen,akşam hep patates kızartması yerdik.Sonra Lise 2. sınıftayken Bayan S'de 3. sınıftaydı dersheneye gidiyordu ÖSS için.Ben bir pazar günü evdeydim.Duş aldım çıktım televizyon seyrediyordum.Telefon çaldı annem açtı.Sesi kötü bir şekilde telefon sana dedi.Sesinden kötü birşey olduğunu anladım ama bu kadarını tahmin etmemiştim.2 yan binada bir arkadaşımız vardı Selin..Hıçkıra hıçkıra ağlıyor.Ne oldu diyorum..Ağlamaktan söyleyemiyor.En sonunda bağırdım söylesene meraktan ölücem dedim.Bayan S ölmüş haberin yokmu dedi.Telefonda kalakaldım öylece ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum.Kafamdan bin türlü şey geçiyor..ya şakaysa?ya Selin benimle alay ediyorsa?Daha önce doğum günümdede Selin bayıldı koş gel demişlerdide gittiğimde sürpriz doğum günü yapmışlardı.Evet evet yine öyle birşey yine benimle alay ediyorlar ama kimsenin özel bir günü değil ve Selin sahte olan birşey için nasıl bu kadar hıçkırarak ağlayabiliyor.Selin telefonda bana nasıl haberin olmaz aynı binadasınız ben bile öğrendim aptal dedi.Ben telefonu kapattım bir hışımla evden çıktım asansör çağırayım diye düğmeye bastım sonra vazgeçtim gelene kadar ben merdivenle çoktan inerim diye.Merdivenleri üçer beşer atlaya atlaya 4 kat aşağı indim ve kapılarının önüne geldiğimde Selin'in doğru söylediğini şaka olmadığını farkettim.Annesinin feryadı geliyordu içerden..Babası kimseyle konuşmayan selam bile vermeyen o suratsız duygusuz adam deli gibi bağıra bağıra ağlıyordu kardeşi Ahmet ve diğer kardeşleri bağırışıp duruyorlardı.Kime ne diyeceğimi bilemedim.Ağlayamadım öylece bakakaldım.Bir kaç dakika merdivende öylece oturdum kaldım.Sonra kendi kendime hadi bir cesaret kalk yerinde gir içeri sor ne olmuş?nasıl olmuş? de dedim.Kalktım içeri girdim.Komşulardan birine sordum nasıl oldu diye.Dershane çıkışı arkadaşlarıyla gezelim demişler.Bir arkadaşı babasından arabayı almış E5'de üstlerine gelen kamyondan kaçarken orta refüje çarpmışlar karşı şeride geçmiş araba oradada karşı yönden gelen tır çarpmış.Arabadaki 4 kişiden 2si hemen ölmüş 2si komadaymış.Ölenlerden biri benim dostum diğeri..Komadakilerden biride Bayan S'nin sınıf arakdaşı benimde 2 yıldır tanıdığım Bayan D'ydi.En acı olanı Bayan S ve Bayan D dershaneden çıkmadan önce birbirlerine ay senin çantan ne güzel demişler ve çantaları değiştirmişler.Birinin kimliği diğerinde.Diğerinin kimliği ötekinde çıktı ama bunu anlamak çok zor oldu.Kazadan sonra babasına kızınız kaza geçirdi şuan hastahanede yoğun bakımda kan lazım demişler adam kan aramaya çıkmış.Bayan D'ninde babasına kızınız öldü cenazeyi alındemişler.Bayan S'nin babası kanı ararken aklına kızının kan grubunun bu olmadığı gelmiş.Doktora sormuş benim kızımın kan grubu bu değil neden bana bu kan grubunu aratıyorsunu diye.Bayan D'nin babasıda morgdaki ceset kızıma ait değil deyince.Çantaları değiştirdikleri ortaya çıkmış.Aslında beni dostum hemen oracıkta ölmüşken yaşıyor sanıp deli gibi kan aradılar ona..Diğer aile için sevindirici kızlarının öldüğünü sanıp yoğun bakımda olduğunu öğrenmek mutlu etti onları.Sonra ben evden çıktıktan sonra koça koça birdiğer arkadaşımız olan Bayan H'ye doğru koşmaya başladım.Baktım oda çıkmış bize doğru geliyordu.Uzaktan bana bağırdı ne oluyo ya Selin aradı ağlıyor ama bişey söylemiyor sen ağlıyorsun ne oldu hemen anlat dedi.Bayan S ölmüş deyince kaldırıma oturdu gözleri doldu ama ağlamadı.Tuttu kendini.Sonra bizim eve doğru yürümeye başladık.Bayan S'nin ablası minibüsten indi bize baktı biz ağlıyorduk.Yaklaştı selam verdi.Kızlar kardeşim kaza geçirmiş babam söyledi..apar topar okuldan eşyalarımı bile almadan çıktım durumu nasıl?dedi.Biz daha fazla ağlamaya başladık anladı kardeşinin öldüğünü.Hayır hayır diye bağırarak binaya koştu.Bizde gittik ama o feryatları duymamak için evlere geri döndük daha doğrusu Bayan H geri döndü ben Bayan S ile aynı binada oturduğum için sadece görüntüden uzaklaştım ama bağırışları haykırışları hepsini duydum.Şimdilerde kardeşleriyle yaptıklarım aklıma gelince kendimden utanıyorum.
Aradan tam 6 yıl geçti ve bugün dostumun ölüm yıl dönümü.Onunla paylaştığımız herşey daha dün gibi aklımda.Onunla yaptığım dedikodular,çekiştirdiklerimiz,kısır ve kek muhabbetlerimiz,kek yaparken mutfağı berbat edip annelerden yediğimiz fırçalar,patates kızartırken dedikoduya dalıp tencereyi yakıp balkondan aşağı atışımız..herşey aklımda seni hiç ama hiç unutmayacağım.Bu arada annen hala mor kapaklı günlüğünün bende olduğunu iddia ediyor ama sen onu bana hiç vermemiştin..Okutmuştun evet..Sadece bana okutmuştun ama hiç vermemiştin..Anende senin kıyafetlerinde bir kaç parça istemiştim o zamanlar oda vermişti hala saklarım onu dolabımda..Giymedim onları hiç kıyamam giymeye..elim gitmez...Annem bazen ihtiyacı olan birine ver böyle dolapta durdukça her baktığında hatırlıyorsun der ama asla kimseye vermem..İnsan anılarını başkasına verirmi hiç?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder