24 Ekim 2010 Pazar

Dişçi Fobisi

Son iki haftada çektiğim diş ağrısını ömrümde bir bileğimi kırıp ameliyat olduğumda çekmiştim.Başkada ömrü hayatımda çekmedim arkadaş...Nasıl bir ağrıdır öyle allahım ölücekmişim gibi hissettim kendimi..Gerçi böyle bir şeyin olacağı belliydi..Geçen sene bu zamanlarda küçücük bir parça kırılarak error vermişti zaten ama sırf dişçi fobim yüzünden gidemedim dişçiyi..Birde 10 yıl ortodonti tedavisi gördüm..Dişçilerle akraba olmam gerekli ama korkuyorum yinede anacım.Düşüncesi bile karnımı ağrıtıyor.Geçen hafta o kadar çok canım yanmaya başladıki 2 gece sancıdan uyuyamadım.En sonunda dedimki kendime kızım 22 yaşında eşek kadar kızsın..Ufacık çocuklar bile korkmuyor artık yen şu korkunu dedim ve dişçiye randevu aldım.
Ertesi gün işten erken çıkıp mahallede yıllardır dişçilik yapan doktora gittim..Kapıdan içeri girer girmez bir korku sardı beni anlatamam..İçeridede hastası var bekliyorum.20 dakika kadar bekledim sonra bana gel dedi.Girdim içeri baktım hasta hala içeride.Meğer kız dayanamamış acıyada ara verelim demiş ama kız nasıl ağlamış varya ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuş.Ben onu görünce dahada bir tırstımmı.Doktor bana yat dedi şu koltuğa ben gelecem dedi.Tamam dedim yattım.Kıza sordum sana ne yapıldıda bu kadar canın acıdı diye kanal tedavisi dedi.Sonra doktor geldi muayene etti banada kanal tedavisi dedi..Hoppala ben bir tırstım..Kız oarada kanal tedavisi yüzünden ağlıyor ben zaten tırsıkım dişçi deyince elim ayağım buz kesiyor.Korkudan adama ağlamaklı bir ifade ile 'ay hemenmi yapacaksınız ben hazır değlim' dedim..Adam güldü yok yok korkma önce antibiyotik vericem onu kullanıcaksın dedi..Derin bir ohh çektim ve doktoru dinlemeye devam ettim.Adamın bana söyledikleri aynen bu,Kanal tedavisi 2 ya da 4 hafta sürer her seans 45 dk kadar sürer..ücreti tek diş için 225 tl dir..Yapılan her ek işlemde fiyatı artar..seninkne bakarsak 300 tl yi bulur gibi görnüyor ama yinede tedavi başlamadan birşey söyleyemem..
Yuhh dedim tek diş kanal tedavisi 225 tl mi olur?Tabi doktora söyleyemedim içimden söyledim..Birde muaynehane çok pisti..Dişçinin muaynehanesi steril olmak zorunda değilmidir yahu..Benmi yanlış biliyorum..Her yer toz içindeydi..Oda yetmezmiş gibi adama diyorumki bakın çalışıyorum hafta içi gelme şansım yok Cumartesi geleyim diyorum.Cumartesi doluyum alamam diyor.Hafta içi akşam geleyim diyorum sadece Salı akşamı gelebilirsin diyor.İçimden dedim 'oldu o kadar para verecem birde sana uymak zorunda kalacağım.Sen bi zahmet bana uy'.Salı akşamına randevu verdi ama daha dişçiden çıkmadan zaten Salı akşamı gelmeyecğimi belli ettim.İyi elektrik alamadım ama yinede randevuyu aldım ne olur ne olmaz diye..Ayrıca ben yıllar önce çocukken ortodonti tedavisi görürken Avcılarda sahilde bir hastahaneye gidiyordum.Ordaki doktor bana 4 tane süt dişin var çekilesi lazım demişti yıllar önce..Annemde bu doktorun muaynehanesi yan binamızda diye buna götürmüşleri beni ve adam dişime morfin vurmadan o 4 dişimide çekmişti nasılsa süt dişin diye ve ben ordan ağlaya ağlaya çıkmıştım..İnanılmaz canım yanmıştı o an aklım geldi tövbeler olsun asla gitmem buna denedim.Eve yakın bir tane tıp merkezi buldum.Cumartesi geleceğimi söyledim.Tamam dediler..Cumartesiye kadarda gitmeyeceğim doktorun verdiği antibiyotikleri kullandımki diğer doktora gittiğimde direk işleme başlasın daha fazla oyanlanmayayaım diye.
Cumartesi günü oldu sabah kalktım gitmek için ama nasıl korkuyorum anlatamam..Allahım ne olur birşey olsunda gidemeyeyim doktora diyorum içimden..Nerdeyse ağladım ağlayacağım..Annemde anladı halimden korktuğumu.Korkunun ecele faydası yok diyerek bir cesaretle ya bismillah dedim gittim.Dişçinin kapısının önüne geldik sıra bekleyeceğiz diye dişçi çıktı kapıya girin içeri dedi.Oysaki daha ben kendimi hazırlamamıştım.Sıra beklerken psikolojimi hazırlarım diyordum ama olmadı.Girdim içeri derdimi anlatıtm antibiyotiği kullandığımı söyledim.O zaman hemen başlayalım dedi.Morfini vurdu dışarı çıkardı 10 dakika sonra gel dedi..10 dakika geçti çağırdı.Yatırdı beni o korkunç koltuğu taktı kafasına kaynakçı gözlüğü gibi birşey,benimde boynuma önlük geçirdi,ağzımı kapamayayım diye bir demir soktu ağzıma..Alahım kalbim gümbür gümbür atıyor.Bayılacakmışım gibi hissettim kendimi.Neyseki bu doktor diğeri gibi korkutmuyor insanı..Bak gelmezsen bunlar bunlar olur ölürsün geberirsin demiyor.Seni rahatlacak şeyler söylüyor.Birde müzik açtı başladı hem kanal tedavisine hemde şarkı mırıldanmaya.yaklaşık 20-25 dk sürdü kanal tedavim ve zerre kadar bir acı hissetmedim.Bunca zaman korktuğuma değmedi ve doktor her yaptığı işlemi detaylı detaylı anlattı.Şuan şunu yapıyorum acıyormu?Şuan bunu yapıyorum acıyormu?Şuan sinir uçlarındayım şimdide acı yoksa bundan sonraki hiç bir işlemde acımaz falan diye diye bitirdi işlemi..Kadın bitti deyince ben bir rahatladım.Gerçektende hiç acı hissetmedim ki benim canım çok tatkıdır en ufak birşeyde bile günlerce yatabilirim.Hemde diğer doktor gibi 300 tl ye fiyat çıkartmadı 125 tl ye yaptı..Arkadaşlarıma bile kanal tedavisi yaptırıcam dediğimde 'ayy yazık sana bana yapıldığında ben acıdan bayılmıştım gözümü bir açtım evdeyim sen nasıl dayanacaksın'..'ayy bana morfin hiç etki etmiyor herşeyi hissediyorum'..'ayy 1 saatten önce kalkamazsın o koltuktan işkencegibi birşey'..
Yeminle sürekli bunları duydum bir Allahın kuluda moral vermedi.Demekki neymiş hiç kimseyi dinlememek lazımmış..Onlara kalsa ben gebereyim daha iyi..O kadar korktuğuma değmedi nan..Güle oynaya kanal tedavisi yaptı doktor..
Gerçi bunda doktorunda etkisi olabilir.Belki başka bir doktora yaptırsaydım canım yanabilirdi...ama yinede sen sen ol kimseye kötü tecrübelerini aktarma arkadaş...

12 Ekim 2010 Salı

Durduk Yere Akla Gelen Bayan 'S'

Hiç aklımda yokken aklıma garip garip şeyler geliyor şu sırlara ve ben bunlar yüzünden nedense kendimi suçlu hissediyorum.Biz şuan oturduğumuz mahalleye ilk tanşındığımızda yani bundan 16-17 sene önce kimsecikler yoktu mahallede.İn cin top oynardı..3-5 tane aile ya vardı yoktu.Zaten sitelerin yapımıda yeni bitmişti o sıra..İlk taşınanlardandık..Sonrasında oturduğumuz apartman dolmaya başladı.Bizim 3-4 kat altımıza köyden yeni gelmiş bir aile gelmişti.5 çocuklu ataerkil bir aile yapısı olan insanları.5 çocuktan 4. olan Ahmetle arkadaş olduk sokakta oyunlar falan oynuyoruz.Sonra binanın karşı tarafına bir tane bakkal açıldı.Küçücük bir bakkal.O zamanlar gazeteler karton bebekler falan veriyordu bizde çocuk aklıyla deli gibi onlardan topluyorduk hava atıyorduk birbirimize.Bakkalın sahibi Ali diye bir adamdı ve biz neredeyse her gün Ahmetle o adamın yanına giderdik bizi burada çalıştır derdik..Sanki orada çalışınca ne olacaksa.O zamanlar çok büyük birşeymiş gibi geliyordu.Bir gün Ali abi dediki hadi gelin çalışın.Biz gittik sözde çalışıyoruz..Cipsler iyerleştiriyoruz..çikolataları diziyoruz falan...Sonrasında diğer yaşıtlarımız çocuklar alay etmeye başladılar Ahmetle Pimki sevgili diye..Ben daha sevgili nedir onu bile bilmiyorum ama çocuklar her bunu söylediğinde oturup ağlıyordum.Sırf bu yüzden bakkala bile 6 gün gittim 7. gün gitmedim.Sanki bakkala gitmeyince ne olacaksa Ahmetle aynı binadayız sonuçta.Aradan bir kaç hafta geçti Ali abinin bakkalının önünde Ahmetle karşılaştıkHadi gidip oyun oynayalım dedi.Tamam dedim..Bizim binanın arka tarafında inşaat yapılıyordu oradan bir sürü eşyalar çıkardı onlarla bodrumda kendimize sözde ev yaptık.Evcilik oynuyoruz.Ahmet benim çişim geldi deyip pantolunu indirdi çişini yapmaya başladı ben neye uğradığımı şaşırdım.Malum hayatımda ilk kez bir erkeğin cinsel organını görüyorum daha 5 yaşındayım.Bir süre hiç kımıldamadan öylece bakakaldım.Sonra o bana neden öyle bakıyorsun dedi.Cevap vermedim.Bana dediki televizyonda görmüştüm kadın adamın pipisini emiyordu dedi..Bende olurmu öyle şey falan dedim.Kadın yapıyordu bizde deneyelim dedi.Hem evcilik oynamıyormuyuz onlarda evliydi dedi.Tamam dedim ve başladım emmeye önce çok midem bulandı sonra alıştım.Bodrumun kapısı bir açıldı Ahmetin kardeşi geldi yakaladım sizi dedi.Ben nasıl ağlamaya başladım kimseye söyleme diye.Banada yaparsan söylemem yoksa söylerim dedi.Ağlaya ağlaya kardeşinede aynı şeyi yaptım.Sonra çok utandım yaptığımdan.Uzun bir süre ne Ahmetle ne kardeşiyle görüşmedim.Sonra okula başladık ablalarıyla (Bayan S diyeyim)yaşıt sayılırdık.Benden 1 yaş büyüktü .Okula giderken beraber gidip geldik hep.İlkokul,Ortaokul hep en iyi arkadaşım oldu ama o olay her aklıma geldiğinde arkadaşımın yüzüne bakarken utandım hep.Liseye başladım.Tabi ben başladığımda Bayan S ikinci sınıfa geçmişti.Yine aynı okuldayız yine birlikteyiz diye nasıl mutluyuz ama anlatamam.Millet okuldan kaçıp gezmeye giderdi.Biz okuldan kaçıp eve gidip patates kızartması yapar yerdik.Nedense patates kızartması yediğimiz tek şeydi.Sabah,öğlen,akşam hep patates kızartması yerdik.Sonra Lise 2. sınıftayken Bayan S'de 3. sınıftaydı dersheneye gidiyordu ÖSS için.Ben bir pazar günü evdeydim.Duş aldım çıktım televizyon seyrediyordum.Telefon çaldı annem açtı.Sesi kötü bir şekilde telefon sana dedi.Sesinden kötü birşey olduğunu anladım ama bu kadarını tahmin etmemiştim.2 yan binada bir arkadaşımız vardı Selin..Hıçkıra hıçkıra ağlıyor.Ne oldu diyorum..Ağlamaktan söyleyemiyor.En sonunda bağırdım söylesene meraktan ölücem dedim.Bayan S ölmüş haberin yokmu dedi.Telefonda kalakaldım öylece ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum.Kafamdan bin türlü şey geçiyor..ya şakaysa?ya Selin benimle alay ediyorsa?Daha önce doğum günümdede Selin bayıldı koş gel demişlerdide gittiğimde sürpriz doğum günü yapmışlardı.Evet evet yine öyle birşey yine benimle alay ediyorlar ama kimsenin özel bir günü değil ve Selin sahte olan birşey için nasıl bu kadar hıçkırarak ağlayabiliyor.Selin telefonda bana nasıl haberin olmaz aynı binadasınız ben bile öğrendim aptal dedi.Ben telefonu kapattım bir hışımla evden çıktım asansör çağırayım diye düğmeye bastım sonra vazgeçtim gelene kadar ben merdivenle çoktan inerim diye.Merdivenleri üçer beşer atlaya atlaya 4 kat aşağı indim ve kapılarının önüne geldiğimde Selin'in doğru söylediğini şaka olmadığını farkettim.Annesinin feryadı geliyordu içerden..Babası kimseyle konuşmayan selam bile vermeyen o suratsız duygusuz adam deli gibi bağıra bağıra ağlıyordu kardeşi Ahmet ve diğer kardeşleri bağırışıp duruyorlardı.Kime ne diyeceğimi bilemedim.Ağlayamadım öylece bakakaldım.Bir kaç dakika merdivende öylece oturdum kaldım.Sonra kendi kendime hadi bir cesaret kalk yerinde gir içeri sor ne olmuş?nasıl olmuş? de dedim.Kalktım içeri girdim.Komşulardan birine sordum nasıl oldu diye.Dershane çıkışı arkadaşlarıyla gezelim demişler.Bir arkadaşı babasından arabayı almış E5'de üstlerine gelen kamyondan kaçarken orta refüje çarpmışlar karşı şeride geçmiş araba oradada karşı yönden gelen tır çarpmış.Arabadaki 4 kişiden 2si hemen ölmüş 2si komadaymış.Ölenlerden biri benim dostum diğeri..Komadakilerden biride Bayan S'nin sınıf arakdaşı benimde 2 yıldır tanıdığım Bayan D'ydi.En acı olanı Bayan S ve Bayan D dershaneden çıkmadan önce birbirlerine ay senin çantan ne güzel demişler ve çantaları değiştirmişler.Birinin kimliği diğerinde.Diğerinin kimliği ötekinde çıktı ama bunu anlamak çok zor oldu.Kazadan sonra  babasına kızınız kaza geçirdi şuan hastahanede yoğun bakımda kan lazım demişler adam kan aramaya çıkmış.Bayan D'ninde babasına kızınız öldü cenazeyi alındemişler.Bayan S'nin babası kanı ararken aklına kızının kan grubunun bu olmadığı gelmiş.Doktora sormuş benim kızımın kan grubu bu değil neden bana bu kan grubunu aratıyorsunu diye.Bayan D'nin babasıda morgdaki ceset kızıma ait değil deyince.Çantaları değiştirdikleri ortaya çıkmış.Aslında beni dostum hemen oracıkta ölmüşken yaşıyor sanıp deli gibi kan aradılar ona..Diğer aile için sevindirici kızlarının öldüğünü sanıp yoğun bakımda olduğunu öğrenmek mutlu etti onları.Sonra ben evden çıktıktan sonra koça koça birdiğer arkadaşımız olan Bayan H'ye doğru koşmaya başladım.Baktım oda çıkmış bize doğru geliyordu.Uzaktan bana bağırdı ne oluyo ya Selin aradı ağlıyor ama bişey söylemiyor sen ağlıyorsun ne oldu hemen anlat dedi.Bayan S ölmüş deyince kaldırıma oturdu gözleri doldu ama ağlamadı.Tuttu kendini.Sonra bizim eve doğru yürümeye başladık.Bayan S'nin ablası minibüsten indi bize baktı biz ağlıyorduk.Yaklaştı selam verdi.Kızlar kardeşim kaza geçirmiş babam söyledi..apar topar okuldan eşyalarımı bile almadan çıktım durumu nasıl?dedi.Biz daha fazla ağlamaya başladık anladı kardeşinin öldüğünü.Hayır hayır diye bağırarak binaya koştu.Bizde gittik ama o feryatları duymamak için evlere geri döndük daha doğrusu Bayan H geri döndü ben Bayan S ile aynı binada oturduğum için sadece görüntüden uzaklaştım ama bağırışları haykırışları hepsini duydum.Şimdilerde kardeşleriyle yaptıklarım aklıma gelince kendimden utanıyorum.
Aradan tam 6 yıl geçti ve bugün dostumun ölüm yıl dönümü.Onunla paylaştığımız herşey daha dün gibi aklımda.Onunla yaptığım dedikodular,çekiştirdiklerimiz,kısır ve kek muhabbetlerimiz,kek yaparken mutfağı berbat edip annelerden yediğimiz fırçalar,patates kızartırken dedikoduya dalıp tencereyi yakıp balkondan aşağı atışımız..herşey aklımda seni hiç ama hiç unutmayacağım.Bu arada annen hala mor kapaklı günlüğünün bende olduğunu iddia ediyor ama sen onu bana hiç vermemiştin..Okutmuştun evet..Sadece bana okutmuştun ama hiç vermemiştin..Anende senin kıyafetlerinde bir kaç parça istemiştim o zamanlar oda vermişti hala saklarım onu dolabımda..Giymedim onları hiç kıyamam giymeye..elim gitmez...Annem bazen ihtiyacı olan birine ver böyle dolapta durdukça her baktığında hatırlıyorsun der ama asla kimseye vermem..İnsan anılarını başkasına verirmi hiç?

6 Ekim 2010 Çarşamba

Allahım Neden Ben?

Allahım bana neden böyle yapıyorsun hiçmi sevmiyorsun beni yahu.Geçen aylarda şu aşık olduğum adam beni iplemedi diye kalkıp şirkette daha önce çalışan ve hoşlandığım çocuğa seni seviyorum ben diye mesaj attım ya hani..ha işte iyi bok yedim.Çocuk şirkete döndü ama neyseki şirketin ikitellideki binasında başladı da yırttım.Amma velakin bu bile işleri karıştırmaya yetti.Çocuk galiba burdaki arkadaşına bahsetmiş durumdan.Nerden anladım bunu..Normalde benim yüzüme bakmayan arkadaşı ne hikmetse kahvaltılarda dik dik bana bakıyor resmen birşeyler biliyorum der gibi..ve bir kaç kere kaşar kankalarına bana bakarak birşeyler fısıldadığına şahit oldum.O kaşarlarda bana imalı imalı bakıyorlar.Lan bişey söyleyecekseniz gelin söyleyin bende aynen cevabı yapıştırayım ama yok söylemiyorlar sadece hafif bir tebessümle ne halt yediğini biliyorum der gibi pis pis sırıtıyorlar
Geçen gün akşam üzeri karnım acıktı.Hadi dedim yemekhaneye ineyim ordan birşeyler alıp yiyeyim.İndimki çocukda bir arkadaşıyla masada oturmuş zıkkımlanıyor.Ben elimi tepsiye attıp birşeyler alayım diye hop buda geldi hemen tepsinin başına yediklerim kesmedi beni ablaya ya bir tane daha yiyecem diye..(abla dediğide börek çörek yapan aşçı kadın)Neyse ben daha ne yiyeceğime karar bile vermeden hiç canımın istemediği birşeyi aldım parasını bıraktım ve kaçarcasına çıktım ordan.
Zaten o hoşlandığım çocuğunda boyu devrilsin...sürüm sürüm sürünsün...bana muhtaç olsun..kapımda köpek gibi yalvarsında ben onu istemeyeyim inşallah..amin...Adama o kadar dedim kimseye söyleme diye..Yememiş içmemiş hemen yetiştirmiş arkadaşına.Arkadaşıda yememiş içmemiş şirkete yaymış..Şimdi o çocukla ne zaman karşılaşsak o bana dik dik bakıyor sanki dövecekmiş gibi..Bende ona 'ah bir yanıma gelip birşey söylesende seni bir güzel paralasam millete yaydığın için' der gibi bakıyorum...Zaten benimde Allah sonumu hayıretsin.Her gece kısmet açma duları okumaya başladım.Tutar dediler deniyorum.Çıkarsa okuduğum tüm duaları aynen burda yayınlıyorum test edildi onaylandı diye..