Hayat Bana Güzelmiş?

Eyy kemçük ağızlı insan evlatları ne istersiniz bende ha ne...?Neden sürekli bana 'ohh valla hayat sana güzel' ya da 'ekmek elden su gölden yaşıyorsun' ve  buna benzer cümleler kuruyorsunuz?

O kadar güzel bir hayatım olduğunu mu sanıyorsunuz?

Durun size hayatımı anlatayım da görün bakalım hayat bana mı güzelmiş?

Sabah kalkıp işe geliyorum akşama kadar masamda oturuyorum sadece öğlen yemeği için yarım saat kalkıyorum sonrasında hemen masama geri dönüyorum.Akşam oluyor masamdan kalkıyorum servise binip eve doğru yola çıkıyorum.Servisten indikten sonra oturduğum apartmanın hemen yanındaki spor salonuna gidip yarım saat spor yapıyorum (sözde zayıflayacağım)sonra hemen eve gidiyorum duş alıyorum ve kahve yapıp televizyon karşısına geçiyorum ya da eğer halim var ise;gözlerim hala çok yorulmamışsa bilgisayara bakmaktan,kitap okuyorum.Saat 11 gibi yatağa giriyorum.Ertesi günününde bundan pek bir farkı olmuyor.He eğer hafta sonu ise;sabah 9 gibi yataktan kalkıyorum kahvaltı hazırlıyorum.Saatlerce kahvaltı masasında oyalanıyorum gazete okuyorum,dergi okuyorum bir şekilde 2 saat kahvaltı masasında kalmayı başarıyorum.Sonra kahvaltıyı toplarken kahvemi yapıyorum oturup bir güzel kahvemi de içtikten sonra başlıyorum bugün ne yapsam?ne yapsam?demeye.Çok fazla alternatifim yok.Bir sevdiceğim olmadığı için ya arkadaşlarımdan birisi müsaitse onlara gideceğim ama onlara da çat kapı gidemiyorum hepsi evli yellozların gitmeden planı programı var mı öğreniyorum ya da herhangi bir alışveriş merkezine kendimi atıp tek başıma bana yalnızlığımı unutturacak en iyi şeyi yapıp delirmiş gibi alışveriş yapıyorum.Öyle ki aldığım şeylerin hiç birini deneyerek veya beğenerek almıyorum maksat bir şeylerle oyalanmak.Giyecek miyim onları?asla belki birine hediye edeceğim yani üzerimde olmayacağı için etmek zorunda kalacağım.Sonrasında gidip herhangi bir yerde oturup tek başıma yemek yiyeceğim çayımı kahvemi içeceğim sonrasında hop eve geri döneceğim.Pazar günümü de evde pinekleyerek geçirdikten sonra bir sonraki hafta yine çalışmaya başlayacağım.

Şimdi söyleyin bakalım bana,siz eşlerinizle,sevgililerinizle orda burda yiyişirken,gezip tozarken,geleceğe dair planlar yaparken,gelecekten bir beklentiniz varken, benim hayatımda tutunabileceğim birisi bile yokken,gelecekten hiç bir beklentim olmadığı gibi herhangi bir planım dahi yokken,hayatta güvenebileceğim bir dikili ağacım bile yokken 2 tane bez parçası aldığım için mi hayat bana güzel oldu?2 tane paçavra bile bu kadar gözüne batıyorsa gerçekten iyi bir hayatım olsa neler söylerdiniz allah bilir.Her gün şirketten içeri girdiğimde beni süzmenizden,olaki üzerimde yeni bir şey varsa bunu inciğine cinciğine kadar sormanızdan bıktım usandım.Sadece şirkettekiler için söylemiyorum bunu,dost dediklerimde bana 'hayat sana güzel' tribi yapıyorlar.

El insaf yapmayın etmeyin.Bu kadar güzel hayatım varsa ben neden farkında değilim?Neden ben boşluktayım?neden hep yalnızım?