31 Aralık 2010 Cuma

Yeni Yıl İşkencesi

Merhaba,ben yeni yıl kutlamalarından nefret eden hatta yeni bir yılın geliyor olmasından bile nefret bir insanım.Neden mi?2010...2009...2008...2007...2006...ve daha nice yıllarım hepsi birbirinin aynı.Hayatımda kayda değer hiç bir değişiklik yok.Tüm arkadaşlarım hayatlarında yol alırken yoldan kastım;terfi,zam,söz,nişan,evlilik,çoluk çocuk gibi...ben bir arpa boyu yol almayı başaramadım.O kadar çabalıyorum bir şeyler olsun hayatımda diye uğraşıp duruyorum insan üstü çabalar sarf ediyorum ama nafile.Hep yapayalnız,mutsuz bir insan olarak hayatımı sürdürüyorum.En yakın arkadaşlarımın mutlulukları için uğraşırken bir anda beynimi kemiren bir kıskançlık belirdi içimde...ama nasılım varya öleceğim kıskançlıktan neredeyse.Biri geliyor ay doğumuma az kaldı diyor.Ay ne güzel deyip sözde seviniyorum ölüyorum bir yandan da kıskançlıktan..Biri geliyor terfi aldım diyor yine benim içindeki kıskanç kadın ortaya çıkıveriyor.Biri geliyor ay biz falancayla Mayıs'da nişanlanıcaz eylülde evlenicez diyor ben laptopu kafasına fırlatmak istiyorum.Birde sanki benim bütün işim onlarn dertleriyle uğraşmakmış gibi bir hava var.Ne zaman dertleri olsa beni ararlar ama derdi yoksa aylarca aramazlar.Senin bir derdin var mı yok mu demezler.Ben derdimi anlatmaya başlayınca da 'ayy üzülme geçer gider neolcek' demezler mi deliriyorum resmen.Ulan ben sizin her derdinizi kendi derdim gibi dinleyip çözüm buluyorum bir kerede bu kız neden durgun,suskun,hırçın diye merak edin ama nerdeee....Birde benim şöyle bir huyum var beni bile illallah ettirdi.2009'da üniversiteyi bitirene kadar hep başarılıydım,hep herkesten bir adım öndeydim.Eğer biri bir şey yapmaya başladıysa ben ya o şeye çoktan başlamışımdır ya da kimsenin elde edemeyeceği bir başarıyla bitirmişimdir.Şuan çalıştığım çok büyük bir medya kuruluşu.Türkiye'deki en tanınmış gazetelerden birinde çalışıyorum ve burayı üniversiteyi okurken bulmuştum.Herkes bana gıpta ederdi.Peki şimdi ne oldu da en önde koşarken bir anda geri kaldım?Nerde hayata yaptım ya da yapıyorum.Neden bütün kapılar hep yüzüme kapanıyor.Ben istediğim şeyi elde edemezsem bağıra çağıra ağlarım,boğazım patlayana kadar çığlık atarım ve şuan yaptığım şeyde bu.Elim kolum bağlı sanki.Hiç bir şeye sahip olamıyorum artık.
Uzun lafın kısası eskiden olsa ya bu deveyi güderdim ya da bu diyardan giderdim ama şimdi yerimde saydığım yetmezmiş gibi birde kıskançlık duygusu beliriverdi içimde.

13 Aralık 2010 Pazartesi

Vol 1:Sporun 1. Haftası Bitti

 Geçen hafta başladığım fitnessa bir hafta boyunca pazar günü hariç her gün gittim.Henüz bir değişiklik var mı?yok.Maalesef fitnessda ilk bir ay zayıflama ya da incelme falan olmuyormuş.Bir haftadır mümkün olduğunca az yiyorum ki daha çabuk daha hızlı etki etsin diye ama nerde henüz bir gram bile vermiş değilim.Hoş ben bu kiloları kırk yıl ağzıma lokma koymasam yinede veremem orası ayrıda yinede şansımız birde fitnessda deneyelim dedim.Madem evimin hemen yanında bir fitness salonu açılmışsa bunun nimetlerinden faydalanmak lazım.Birde en sinir olduğum şey spor salonunda sadece kadınların olması.Sahibi,eğitmeni,spora gelenler herkes kadın.Numunelik bir tane erkek yok.Acaba yanlışlıkla tesettürlü bayanlar için olan bir spor salonuna mı gittim diyede içten içe merak ediyorum.Soramıyorumda gelen bayanların hepside tesettürlü,spordan çıkınca kafalarını bağlayıp çıkıyorlar.Sorarsam herkes suratmıa garip garip bakacak diye korkuyorum.

6 Aralık 2010 Pazartesi

Artık Bir Şeyler Yapmak Lazım

Ve artık bir şeyler yapmak gerektiğini düşünüp spora başlamaya karar verdim.

Kilolar aldı başını gidiyor,sinir,stres desen hat safhada kilo veremesem bile en azından günün sinirini atarım üzerimden diyerek fitnessa gitmeye karar verdim ve ilk deneyimimi bu akşam yaşayacağım inşallah.Hayatındaki ilk spor deneyimi olacak biri olarak inanılmaz heyecanlıyım daha doğrusu heyecanım spor için değil bakalım ertesi gün haşat olmadan sapa sağlam ayakta durabilecek miyim onu merak ediyorum.

Malum bünye sağlıklı yaşama alışkın olmadığı için ters tepki yapabilir.

Baktım bir şey olmuyor yani hala ayaktayım hafta içi her akşam giderim ki pamuk gibi bir insan olayımda,suratıma tükürseler bile yarabbi şükür diyeyim.

E Bu arada kilo verirsemde hiç fena olmaz hani.